شده‌ایم یک عده آدم منتقد که می‌نشینیم و از بالا تا پایین عالم را بررسی می‌کنیم امان از آن که خودمان محصولی تولید کرده باشیم. با این جمله که ما مأمور به وظیفه هستیم و نه نتیجه خودمان را در مغلطه انداخته‌ایم که حالا که ما مأمور به وظیفه هستیم پس باید بدونِ فکر زور بزنیم.
حزب اللهی‌ها می‌نشینند و هی از سلبریتی‌ها بدگویی می‌کنند، همه‌شان متخصصان سینما هستند و فیلم‌های ضد ایرانیِ هالییود را بررسی می‌کنند. به دولتِ بی کافیتمان دائما حرف می‌زنند و از وضع اقتصادی گله می‌کنند. ولی ولی ولی.
ولی یک نفر دنبالِ این نیست که برود و نرم افزار علم اقتصاد را با استعانت از مکتب بیرون بکشد و دردی دوا کند. باید حزب اللهی‌ها در هنر باشند، نه یک عده آدمِ بیسواد و لیبرال که بویی از دین نبرده‌اند. این همه شخصیتِ بزرگ و این همه محتوای غنی دارد خاک می‌خورد.
هالیوود برای ابرقهرمان‌هایی که وجود خارجی ندارند، برای یک سوپر مَن فقط 120 عنوان فیلم و کارتون ساخته حالا که این شهدا و این همه مشاهیر و بزرگان داریم، ائمه و پیامبران داریم عرصه را خالی کرده‌ایم و بعد گله می‌کنیم که چرا سینمای ایران فلان است و بلان است؟
چرا هزارپا با شوخی‌های جنسی مزخرفش و یک کلیپ یک دقیقه‌ای رقص عزتی و عطاران میشود پر فروش‌ترین فیلم سینمای ایران؟ یک دلیل دارد و این که ما حزب اللهی‌ها عرصه را خالی کرده‌ایم و بعد تغییر ذائقه‌ها توسط لیبرال‌ها اتفاق افتاده.
حزب اللهی‌ها، طلبه‌ها، مسلمان‌ها دنبالِ مهارت‌ها نرفته‌اند و همه فقط منتقد شده‌اند(نه همه‌شان)، علما نشسته‌اند در بیت معظم له و مسئله می‌گویند.(نه همه‌شان) اگر ما زمانِ انقلاب نرم افزارِ اقتصاد داشتیم اقتصادمان لیبرالی نمی‌شد و بانک که مبنایش روی رباست این طوری دست و پای ما را نمی‌گرفت و امروز به این شکل مشکلات اقتصادی نمی‌داشتیم.
ما باید واردِ عرصۀ سینما و فرهنگ می‌شدیم، ما این محتوای غنی را نباید(حداقل الآن) با قال الصادق و قال الباقر شروع کنیم. ما این سطل آب را نباید روی صورت مردم یک جا خالی کنیم. ما به قطره چکان‌های هنری نیاز داریم؛ داستان، سینما، موسیقی، شعر، نقاشی.
اما در عمل چه اتفاق افتاده؟ حوزه در درس‌های کهنه‌اش گیر کرده و یک دیدِ تحریمی نسبت به هنر دارد. مثلِ منِ بدبختی که روز اول در حوزه رد شدم چرا که این فرد گفته منبر امروز ما باید سینما باشد!
اگر امثال شهید مطهری، علامه طباطبایی و شهید بهشتی می‌خواستند گوش به حرف این آدم‌های متحجر بدهند و بیخیال فلسفه شوند، در همان روزها ایدئولوژی اسلام توسط مارکسیسم بلعیده شده بود و نه توانسته بودیم قانون اساسی تدوین کنیم و نه حتی عرصۀ ی را تغییر دهیم و انقلاب ما مثل هزار انقلاب دیگر که شکست خوردند و بعد از مدتی استحاله شدند، نابود شده بود.
اگر حزب اللهی‌ها وارد سینما می‌شدند الآن سلبریتی‌ها این آدم‌هایی که برای پر و پاچه‌شان فالو می‌شوند و ژست روشنفکری می‌گیرند نبودند.
البته که کارهای خوبی صورت گرفته ولی ما واقعا ضعیف عمل کرده‌ایم و می‌کنیم و گوش کسی به این حرف‌ها بدهکار نخواهد بود.
حال همه با هم آهِ یأس بکشیم و همین رویه را ادامه دهیم
درباره این سایت