:)

با همین لبخندِ لغزنده مینویسم: 

باید دید که وبلاگ ها چه تأثیری می‌گذارند، گاهی تأثیرشان روی اعصاب و روانت است و گاهی روی اعتقاد، گاهی احساس و گاهی قلمِ زیبا تو را از خود بیخود میکند.

باید دید که أصالت با وبلاگ است یا با شخص، یا هردو، من مؤثر اصلی را اشخاص میدانم و نه وبلاگ ها

با استعانت از حضرت حق

من با بعضی رفقای وبلاگی رابطه دارم ولی رابطۀ تنفّر، یه جوری که دل به دل خیلی راه داره

بریم سراغِ وبلاگ ها:

1-

دراکولا : قلمِ این آدم فوق العاده است و موزیک هایی که بعضا در بینِ پست هاش پیدا میشه، از همن لذت هایی اولی است که در پستِ قبل گفتم و آدم رو ساعت ها به فکر فرو میبره. شاید بهترین موزیک، موزیکی است که بتواند آدم را به خلسه ببرد. البته موزیکی که شرع مانعش نباشه.

2-

اسرافیل : هر جا علم باشه منم هستم، ولی فقط هستم :/. این که یک نیم خط سوال بپرسی و برات 10 خط جواب بنویسه، اون هم با چه پشتوانۀ علمی و روشنفکریِ دینی، شعور، عقل و فهم آدم رو میرسونه. البته که من مطالبشون رو احتمالا اصلا نخونم( به خاطر عادتِ خاص مطالعاتیم ولی خودِ جنابِ اسرافیل مهمند)

3-

فیشنگار : کسی نیست ایشونو نشناسه، شخصیتِ متضادِ نفرِ بالایی ایشونن که ده خط براش مینویسی و یک دو کلمه جوابتو میده. بعد از رابطۀ تنفری که باهاش داشتم الآن رابطۀ تولید و مصرف کننده داریم و مطالبی که ذاتِ ایشون میطلبه گاهی از ما تراوش میشه. فیشنگار از شخصیت های فلسفیِ سمبل گراست. یعنی اگر کارگردان میشد شما فقط مقداری نماد و نشانه می‌دیدید.

4-

الرقیم: بهش گفتم اینجا هم میگم، اخلاقی‌ترین آدمی که توی بیان پیدا میشه جنابِ الرّقیمه که بنده بارها از قصد اولاش امتحانش کردم که حرصشو دربیارم ولی فایده نداشت و به ما اثبات کرد که با کلماتِ مجازی هم میشود انسان تربیت کرد. الرّقیم که حدس میزنم حوزوی باشه قلمِ فوق العااده خوب و سنگینی با دریایی از کلمات داره.

5-

موتوپیا :جنابِ همیشه مخالف که فلسفه و تفکر عقلانی رو بخشی از زندگیش قرار داده. بهش افتخار میکنم که حوزه رو ول کرد و به قول پائولوکوئیلوی معتادِ زن طلاقی به افسانۀ شخصیش میخواد برسه. چند مطلبِ سوررئالی هم که نوشته بود فوق العاده بود و میشه گفت بخواد بنویسه قلمش چشمِ خیلی ها رو کور میکنه.

6-

آقای سر به هوا: داداش خودت بگو من چی درباره ات بنویسم؟ انسانِ رویِ دستی و رویِ کاری بدون هیچ گونه غلّ و غش و با باحالی‌های نمکدان صفتانه که رفیقِ خوبی میتونه باشه. اول ها فکر نمیکردم شخصیتِ انقلابی باشه ولی بصیرتی که داره اون رو در دایرۀ خواص میاره.

7-

آقای امید شمس آذر: همین که ایشون با من همکلام میشه تواضعش کافیه که تمامِ کلمات رو بسابه و حرفی برای گفتن باقی نزاره.

آدم اگر یک چیزی داشته باشه و جنبه اش رو داشته باشه و اخلاق به خرج بده واقعا پیش همه عزیز میشه. بعضی ها چیزی ندارند و فقط یک طبل اند که دو تا پا در آوردند راه میرن، بی ادبانه حرف میزنند و سوادی هم ندارند و تنهایی مسئولیتِ بخش غرورِ عالم رو به دوش میکشند :/

تامام

البته ما یکی لیستی هم داشتیم این کادرِ چپِ وبلاگ و پایین که نئوی داغان آخرِ لیسته، نئو هم قلمِ خوبی داره و میتونه در راهِ اصلاحِ فرهنگی قلم بزنه اگر دست از صابون و گلنار و شلوار کردی بکشه و سطحِ خودشو بالاتر بیاره.

یک مسلمان یا به دنبال حقیقت و دخترِ بی بی که دی اکتیو شدند و دیگر نیستند. اولی عقلانی نوشتِ خوبی بود و دومی احساسی نویسِ قابلی.

پی نوشت: اگر دنبالِ تاثیر هستیم نمیخواد آن چنان مطالبی بنویسیم، فقط هم فکر دیگران شوید و با احترام آن‌ها را بندۀ خود کنید


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها