نهضت ترجمۀ ثانی

اعتراف می‌کنم در

پست قبل مربوط به سریال چرنوبیل، طوری نوشتم که سبب برانگیختن حساسیت‌ها شد و کلماتِ مناسبی جهت انتقال معنا استفاده نشد و باید کامل‌تر می‌نوشتم.

مطالبی که به عنوان نقد در فضای اینترنت مشاهده می‌کنید در واقع مزخرفاتی است که به اسم تحلیل و رمزگشایی به خوردِ شما می‌دهند. سایت‌هایی مثل زومجی که پر از بچه‌های دهه هشتادی است که بزرگترین دغدغه‌شان این است که DC بهتر است یا Marvel? پیکسار کارتون‌هایش قشنگ‌تر است یا والت دیزنی؟

و نویسندگانی مثل آقای حاج محمدی که داستانِ فیلم را می‌نویسند و یک مقدار هم کش می‌دهند، کمی از باکس آفیس هفته می‌گویند و نقدهای خوب و خوشم آمد و جالب بودِ منتقدان آن طرفی را هم ضمیمه می‌کنند، نویسندگان این طیفی به حق شأنیت نویسنده بودن را ندارند.

وجه انصاف را رعایت کنیم، در بافتن تبحّر خاصی دارند و یک جمله را می‌توانند آن قدر کش بدهند و کلماتِ بیخود سرِ هم کنند که بالاخره چیزی نوشته باشند. طبق معمول حزب اللهی‌ها هم فقط گنده گویی می‌کنند و این عرصه را رها کرده‌اند و لیبرال و بیخیال و ضد انقلاب عرصه را پر کرده‌اند.

اما چرا باید نقد فیلم بنویسیم؟ در مسائل استراتژیک دو اصطلاح داریم به نامِ ضربِ اول و ضربِ دوم. ضربِ اول آن‌ها ساخت، انتشار و ترجمۀ آن‌هاست که توسط خودی‌هایی که یا هزینه‌ای بابت ترجمه می‌گیرند یا که تنها به علت علاقه در این کار افتاده‌اند.

من معتقدم ترجمۀ فیلم‌ها و محصولات رسانه‌ای و ورود همه جانبۀ آن‌ها به فضای کشور، یک نهضت ترجمۀ ثانی» را رقم زده است. به همین جهت همانند نهضت ترجمۀ اول که فلسفۀ الحادی یونانی ترجمه می‌شد و وارد بلاد اسلامی‌ می‌گردید و صحابه‌ای چون هشام بن حکم علیه آن‌ رَدیّه می‌نوشتند، در حال حاضر هم باید هشام بن حَکَم‌هایی باشند که در سطح تبلیغی، پادزهر محصولات غربی را تهیه کنند.

جهت مقابله چه کنیم؟ با نقد و با ساختِ محصولات رسانه‌ای متقابل می‌شود کاری کرد؛ حالا که ما دست‌مان از دوربین و بودجه دور است، کاری که از دستمان بر می‌آید همین تحلیل‌‌نویسی‌های فسقلی است. البته من ابتدای کار هستم و آن چنان متمرکز روی این کار نبودم، در وبلاگم با کامنت‌هایم یه قل دو قلی بازی می‌کردم و از میوه‌های باغ بلاگستان تغذیه می‌کردم، اما حالا طورِ دیگری احساس مسئولیت می‌کنم.

کاش برسیم به جایی که آمریکا اشک بریزد که شبکۀ اجتماعی ما را فیلتر کند، برایش بحران‌ساز شویم و نتواند جلوی ورود فیلم‌هایمان به کشورش را بگیرد. با استرتژی ضربه دوم پیش برویم تا ببینیم چه خواهد شد.