یک ماه خدا، یازده ماه عرق

ما هم دو تا خانوم در فامیل داریم که بی‌حجابند؛ اما ماه رمضان که می‌شود ناخن‌های کاشته شده‌شان در می‌آورند و روزه می‌گیرند و نمازهایشان را اول وقت می‌خوانند.

شاهرخ ضرغام، رسول ترک، قاسم جیگرکی، طیب حاج رضایی هم لات‌هایی بوده‌اند که شبیه این روش را برای خودشان در پیش گرفته بودند. شاید تمام سال مشغول عرق خوری و زن بارگی باشند ولی محرم و صفر که می‌شد گناه را کنار می‌گذاشتند.

انسان‌ نیازهایی دارد، نیازهای مادی و معنوی. گاهی ما کار خیری می‌کنیم که آن چنان در واقعیت تاثیری ندارد اما تنها، جهت آرام کردن روان خودمان است، برای خاموش کردن آتشِ این عطش روحی دست به چنین کاری می‌زنیم و رفتارهای این چنینی که ذکر شد از این نوع کارهایند. کارهایی که البته کسی را به رستگاری نمی‌رساند و کافی نیست اما می‌تواند زمینۀ هدایت را فراهم کند.